ततः सा तुलसी रूपमञ्जरी च वनेश्वरी ।
भक्ष्याण्युर्वरितान्यादुः सेविकालीचयैः समम् ॥
tataḥ sā tulasī rūpa-mañjarī ca vaneśvarī |
bhakṣyāṇy urvaritāny āduḥ sevikālī-cayaiḥ samam ||
(Govinda-līlāmṛta: 15.142)
“Then, Tulasī, Rūpa Mañjarī,
And the lordess of the forest [i.e., Vṛndā]
Ate the remaining foods
Together with the serving sakhīs.”