vyādhasyācaraṇaṁ dhruvasya ca vayo vidyā gajendrasya kā
vyādhasyācaraṇaṁ dhruvasya ca vayo vidyā gajendrasya kā
kubjāyāḥ kim u nāma rūpam adhikaṁ kiṁ tat sudāmno dhanam |
vaṁśaḥ ko vidurasya yādava-pater ugrasya kiṁ pauruṣaṁ
bhaktyā tuṣyati kevalaṁ na ca guṇair bhakti-priyo mādhavaḥ ||
(An unidentified south kavi; cited in Hari-bhakti-vilāsa: 11.593; Padyāvalī: 8)
“Did the hunter have good conduct?
Did Dhruva have age?
Did Gajendra have knowledge?
Did Kubjā have special beauty?
Did Sudāmā have wealth?
Did Vidura have a noble lineage?
Did the King of the Yadus, Ugrasena, have valor?
He whose pleasure is bhakti,
Mādhava,
Is satisfied only by bhakti,
And not by qualities [such as those aforementioned].”