ऊर्ध्वबाहुर्विरौम्येष न च कश्चिच्छृणोति माम् ।
धर्मादर्थश्च कामश्च स किमर्थं न सेव्यते ॥
ūrdhva-bāhur viraumy eṣa na ca kaścic chṛṇoti me |
dharmād arthaś ca kāmaś ca sa kim arthaṁ na sevyate ||
(Mahābhārata: Svargārohana Parva, 5.49)
“With arms upraised, I shout this, but no one listens to me. From dharma come artha and kāma. [So,] Why is it [i.e., dharma] not followed?”