रसो वै सः, रसं ह्येवायं लब्ध्वानन्दी भवति, एष ह्येवानन्दयाति ।
raso vai saḥ, rasaṁ hy evāyaṁ labdhvānandī bhavati, eṣa hy evānandayāti |
(Taittirīya Upaniṣad: 2.7.1)
“He [i.e., Brahman] indeed is rasa, and only upon attaining him does one become blissful, since he alone causes bliss.”