न हि साधनसम्पत्त्या हरिस्तुष्यति कस्यचित् ।
भक्तानां दैन्यमेवैकं हरितोषणसाधनम् ॥
na hi sādhana-sampattyā haris tuṣyati kasyacit |
bhaktānāṁ dainyam evaikaṁ hari-toṣana-sādhanam ||
(Subodhinī-ṭikā of Vallabhācārya on Śrīmad Bhāgavatam 10)
“Hari is not satisfied by anyone’s performance of [alt., abundance of, or excellence in,] sādhana. The humility of bhaktas is indeed the only means of satisfying Hari.”