bhuktiṁ muktiṁ harir dadyād arcito’nyatra sevinām
bhuktiṁ muktiṁ harir dadyād arcito’nyatra sevinām |
bhaktiṁ tu na dadāty eva yato vaśyakarī hareḥ ||
sā tv añjasā harer bhaktir labhyate kārttike naraiḥ |
mathurāyāṁ sakṛd api śrī-dāmodara-sevanāt ||
(Padma Purāṇa; cited in Bhakti-rasāmṛta-sindhu: 1.2.222–223)
“Hari shall bestow enjoyment (bhukti) or liberation (mukti) upon his servants when worshipped elsewhere [i.e., outside of Mathurā], but he does not bestow bhakti [upon them] because it is captivating of Hari. That bhakti to Hari, however, is easily attained by people as a result of service to Śrī Dāmodara even once in Mathurā during Kārtika.”